Wednesday, August 19, 2015

आहे खरे
सांगायचे खूप काही
बोलण्यास मात्र
आता न उरे
नावही कधी मज
माझे न स्मरे
मन नुसतेच बावरलेले

नयनांत गुंफुनी
श्वास माझे
प्राण हरवले!
अडकलेल्या श्वासांना
भाषेचे,
शब्द गवसले नाही!

आज घननिळ्या नभानी
धरतीला वाहिले सर्वकाही
थबकलेल्या मला
एक आश्रूही वाहता आला नाही
गहिवरून उठलेल्या
प्राणांना
बुडण्याची सोय नाही


No comments:

Post a Comment